Andrzej Chrzanowski

Andrzej Chrzanowski
aktor, reżyser, dyrektor teatru
(fot. Kazimierz Komorowski)
Data urodzenia	18 grudnia 1945
Miejsce urodzenia	Sopot
Narodowość	polska

Andrzej Chrzanowski (ur. 1945) – aktor, reżyser, dyrektor Teatru Współczesnego

Życiorys

Andrzej Maria Chrzanowski urodził się 18 grudnia 1945 roku w Sopocie. Studiował na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1970), a poźniej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. W latach 1970–1972 był aktorem Teatru Narodowego w Warszawie. Od 1972 do 1979 pełnił funkcję reżysera w zespołach filmowych.

W 1978 roku na scenie Teatru Współczesnego w Szczecinie na zaproszenie Macieja Englerta wyreżyserował Lot nad kukułczym gniazdem D. Wassermanna. Spektakl ten, przez wielu krytyków i publiczność, uznany za lepszy od filmowej wersji M. Formana, na stałe przeszedł do historii tej szczecińskiej sceny. W latach 1979-1981 sprawował funkcję dyrektora naczelnego i kierownika artystycznego tej sceny. Także reżyserował. Za jego dyrekcji na deskach teatru obok klasyki dominował polski repertuar współczesny, m.in. Kopciuch J. Głowackiego, Fachowcy S. Friedmana i J. Kofty. Współpracował także z lokalnym ośrodkiem telewizyjnym, dla którego zrealizował przedstawienia z udziałem aktorów Teatru Współczesnego. Przestawienia te były wyemitowane w pasmie ogólnopolskim w ramach Teatru Telewizji. W 1979 roku, odpowiadając na zapotrzebowanie publiczności, w zachodnim skrzydle Zamku Książąt Pomorskich uruchomił tzw. „Salę Prób”, która funkcjonowała do 1985 roku. Tu wystawiono m.in. Przygody dobrego wojaka Szwejka J. Haszka.

Występował również w filmach i serialach telewizyjnych. Na ekranie zadebiutował w 1973 roku w roli Majora Horyckiego w lotniczym dramacie Na niebie i ziemi. Zagrał m.in. w Nagrodach i odznaczeniach (1973), Nocach i dniach (1975), Particie na instrument drewniany (1975), Pokoju z widokiem na morze (1977), Sprawie Gorgonowej (1977), Wściekłym (1979), Słonej róży (1982), Uprowadzeniu Agaty (1993). Popularność przyniósł mu udział w serialach Czarne chmury (Rajtar Hans), Czterdziestolatek (Inżynier Morszczuk), 07 zgłoś się (Oficer SB i Doktor Miłosz), Rodzina Połanieckich (Bigiel, wspólnik Połanieckiego), Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (Władysław Bentkowski).

Po opuszczeniu Szczecina w 1981 roku został wykładowcą na Wydziale Reżyserii Uniwersytetu Śląskiego. Wyreżyserowane przez niego w tym samym roku przedstawienie Otello wg Williama Shakespeare'a zostało uznane przez Akademię Teatru Telewizji za jedno ze stu najlepszych spektakli w historii Telewizji Polskiej (tzw. Złota Setka). W 1982 roku praktycznie wycofał się z zawodu aktorskiego, sporadycznie reżyserując oraz grywając w filmach, i zajął się biznesem.

W latach 1982-1986 kierował polonijną firmą fonograficzną „Polton”. Od 1986 roku projektuje także luksusowe wnętrza w apartamentowcach, willach i rezydencjach oraz w centrach biurowo-handlowych, m.in. w Warszawie i w Konstancinie-Jeziornej.

Z żoną Wiesławą ma syna Jakuba (ur. 1977) i córkę Amę (ur. 1986).

Reżyseria teatralna i telewizyjna (Szczecin)

Tytuł	Autor	Pozostałe formy twórczości	Realizacja telewizyjna	Teatr	Data premiery
Lot nad kukułczym gniazdem	Dale Wasserman			Teatr Współczesny	16 grudnia 1978
Kopciuch	Janusz Głowacki			Teatr Współczesny	12 pażdziernika 1979
Kamienne niebo	Jerzy Krzysztoń	adaptacja z Jackiem Kondrackim		Teatr Współczesny	25 października 1979
Sądzone mu było wybierać	Halina Auderska			Teatr Współczesny (Mała Sala)	21 marca 1980
Czyje to życie	Brian Clark			Teatr Współczesny	28 marca 1980
Rzeź lalek	Anna Janko	inscenizacja		Teatr Współczesny	29 listopada 1980
Warszawianka	Stanisław Wyspiański	inscenizacja		Teatr Współczesny	29 listopada 1980
Ostatni kongres wybielaczy	Andrzej Kojer	reżyseria z Jackiem Koprowiczem		Teatr Współczesny	7 maja 1981
Kamienne niebo	Jerzy Krzysztoń	scenariusz z Jackiem Kondrackim		Teatr Telewizji	3 sierpnia 1980 (TVP1 - pr. ogólnopolski)
Nocna rozmowa z człowiekiem, którym się gardzi	Friedrich Dürrenmatt		Barbara Borys-Damięcka	Teatr Telewizji	31 stycznia 1981 (TVP1 - pr. ogólnopolski)
Sądzone mu było wybierać	Halina Auderska			Teatr Telewizji	30 sierpnia 1982 (TVP1 - pr. ogólnopolski)

Nagrody

Okładka programu teatralnego (proj. graf. Ryszard Korżanowski)

• 1980 – Złoty Szczupak za reżyserię Wielkiego człowieka A. Morgana na IV Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie
• 1984 – nagroda w plebiscycie widzów na najlepszy Teatr Telewizji roku (Otello)

Źródła

Inne

• Materiały ze zbiorów Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie i ze zbiorów Andrzeja Androchowicza

Autor opracowania: Andrzej Androchowicz

Redakcja: Sylwia Wesołowska