Barnim III
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Autor opracowania: Jan Iwańczuk
Barnim III (Starszy/ Wielki/ Dobry), ur. 1297/1300-1303 - zm. 24 sierpnia 1368 w Szczecinie, książę szczeciński. Syn księcia Ottona I i Elżbiety holsztyńskiej. Sprowadził na początku 1360 roku do Grabowa pod Szczecinem zakonników z klasztoru „Ogród Błogosławionej Marii” (Cartusiae Horti Beatae Mariae) z praskiego Smichova. [1]
| Książę Barnim III Starszy, Wielki, Dobry | |||
| władca Pomorza | |||
| |||
| Data urodzenia | przed 1300, lub 1303, a nawet 1304 | ||
| Miejsce urodzenia | Szczecin | ||
| Data śmierci | 24 sierpnia 1368 | ||
| Miejsce śmierci | Szczecin | ||
| Miejsce spoczynku | kościół zamkowy św. Ottona | ||
| Lata działalności | 1344-1368 | ||
| Narodowość | pomorska | ||
| Pseudonim | Wielki | ||
Pochowany w starym kościele kolegiackim św. Ottona. W roku 1557 zwłoki przeniesiono do kościoła kolegiackiego NMP, a w 1575 do nowego kościoła zamkowego św. Ottona. [2]
Przypisy
- ↑ Istnieje pogląd oparty na przekazie Thomasa Kantzowa, że Barnim III sprowadził zakonników z położonego pod Rostockiem klasztoru kartuzów Marienehe. Pogląd o tyle mylny, że klasztor Marienehe (zwany także "Zielonym Ogrodem") powstał dopiero w 1396 roku; zob. T. Kantzow, Pomerania. Kronika pomorska z XVI wieku. Szczecin 2005, s. 446, tamże przyp. 647 (ER), także H. Hoogeweg, Die Stifter und Klöster der Provinz Pommern. Bd. 2. Stettin 1925, s. 597. Według Heydena kilku zakonników praskich, którzy podlegali nadzorowi kartuzji w Hildesheim przebywało na terenie Szczecina już w 1355 roku, i to oni prawdopodobnie namówili Barnima do założenia klasztoru; zob. H. Heyden, Die Kirchen Stettin..., op. cit., s. 59.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich. Szczecin 2005, s. 170, 399, 539.
Bibliografia
- Rymar E., Rodowód książąt pomorskich. Szczecin 2005.
- Kantzow T., Pomerania. Kronika pomorska z XVI wieku. Szczecin 2005.
