Pałac (Trzebieradz, powiat policki)
| Pałac w Trzebieradzu | |||
| |||
| Nazwa niemiecka | Horst Förstere | ||
| Lokalizacja | Trzebieradz/Popielewo> | ||
| Projektant | nieznany | ||
| Data budowy | pocz.XX w. | ||
.jpeg)
Pałac w Trzebieradzu (niem. Horst Förstere, gmina Nowe Warpno)
Wieś
Osada dawniej należała do rejencji szczecińskiej, powiat Ueckermünde. W 1767 roku była tu leśniczówka, w 1814 roku powstała smolarnia. W miejscowości, dzisiaj często łączonej z wsią Brzózki (Althagen), znajdują się dwa obiekty pałacowe.
Dwór
Pierwszy, o którym posiadamy więcej informacji, został zbudowany na początku XX w. prawdopodobnie z fundacji cesarza Wilhelma II. Ze względu na atrakcyjne usytuowanie nad brzegiem Zalewu Szczecińskiego (Stettiner Haff, Oderhaff, Pommersches Haff) był wykorzystywany jako sanatorium dla oficerów marynarki wojennej. Pałac jest dwukondygnacyjnym budynkiem o powierzchni 1 890 m2, zbudowanym w duchu historyzmu z przewagą form neoklasycystycznych, obłożonym cegłą klinkierową w kolorze kości słoniowej.
Jest to obiekt wzniesiony na rzucie prostokąta rozczłonkowanego ryzalitami w każdej z elewacji. Bardziej reprezentacyjna jest elewacja od strony zalewu (dostępna tylko od strony wody), podkreślona wysuniętym portykiem składającym się z sześciu kolumn doryckich wspierających taras. Część główną, czyli środkową, pałacu podkreślają trójkątne frontony w narożnikach. Ponadto zachowały się dekoracyjne zdobienia drzwi oraz okien.
W okresie powojennym pałac na krótki czas został przejęty przez wojska radzieckie, które wykorzystywały go jako obiekt sanitarny (szpital). Następnie, przez pewien czas w budynku była placówka WOP-u. Od lat 50. XX wieku pałac był wykorzystywany jako ośrodek kolonijny, który nosił nazwę „Syrena”, a w budynku dawnej ujeżdżalni była sala taneczna. W budynku wozowni, widocznym po lewej stronie pałacu, były mieszkania prywatne. Od lat 90. pałac niszczał, później stał się prywatną własnością, została rozpoczęta i w końcu przerwana modernizacja.
Obecnie pałac jest wystawiony na sprzedaż.
W sąsiedztwie znajduje się park krajobrazowy, do którego od strony drogi do Nowego Warpna prowadzi aleja lipowa. W parku rośnie wiele chronionych drzew i krzewów w tym m.in. dąb kaukaski, świerk sitkajski i paproć zwana długoszem królewskim. Na terenie parku znajdują się pozostałości po sztucznej grocie.
Obiekt dostępny z zewnątrz.
Bibliografia
Karty ewidencyjne zabytków architektury i budownictwa - Archiwum Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Szczecinie
