Dwór (Kunowo, powiat stargardzki)
| Dwór w Kunowie | |||
| |||
| Lokalizacja | 73-110 Kunowo | ||
| Projektant | nieznany | ||
| Data budowy | 1 poł. XIX w. | ||
Dwór w Kunowie (niem. Kunow an der Strasse, gmina Kobylanka)
Wieś
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1313 roku z dokumentu, w którym książę Otton I potwierdził nadanie dochodów z 4 łanów w Kunowie na potrzeby ołtarza św. Andrzeja w kościele Najświętszej Marii Panny w Szczecinie przez proboszcza Dytryka i jego brata Jana w imieniu matki Katarzyny von Markt. W średniowieczu wieś należała do miasta Stargardu. W 1452 roku bracia Henryk i Ludek von Czinnowie sprzedali bractwu ubogich ze Stargardu 9 łanów z gospodarstwami. W 1628 roku do Stargardu należało 57½ łanu chłopskiego, 17 zagrodniczych, 2 karczemne, 1 kowalski, 3 owczarskie i 1 pastucha. W rękach rycerskich było 13½ łanu chłopskiego, 5 zagrodniczych, 3 owczarskie, 1 tkacki i 5 innych. W 1642 roku został założony majątek, którego właścicielem był mieszczanin ze Stargardu Joachim Meineke. W 1724 roku Joachim Moritz von Meineke sprzedał posiadłość rodzinie von Wendenów. W 1756 roku właścicielami reszty ziem, jako lenna Stargardu, była rodzina von Wendenów. W tym samym czasie 3 łany należały do rodziny von Küssowów. W 1804 roku właścicielami wspomnianych 3 łanów była rodzina von Zastrowów. Od 1800 roku do połowy XIX wieku dzierżawcą posiadłości była rodzina Lindemannów. W drugiej połowie XIX wieku właścicielem była rodzina Gädtków, dzierżawców domeny w Kołbaczu. Od przełomu XIX i XX wieku do 1945 roku majątek należał do rodziny Hinzów. W 1910 roku we wsi mieszkało 568 mieszkańców. W 1939 roku właścicielem majątku o areale 221 ha ziemi był Gustaw Hinze. W 1939 roku wieś zamieszkiwało 807 mieszkańców w 226 gospodarstwach.
Po II wojnie światowej majątek został rozparcelowany, a zabudowania gospodarcze były użytkowane przez cztery rodziny.
Dwór
W centrum wsi znajduje się niewielki, parterowy, dwuskrzydłowy dwór, który powstał w pierwszej połowie XIX wieku. Jest to obiekt wybudowany w stylu wiejskim przykryty dachem kopertowym. Na początku XX wieku dobudowano piętrowe skrzydło. Obecnie budynek pełni funkcje mieszkaniowe. W sąsiedztwie dworu znajdują się zabudowania folwarczne oraz niewielki park dworski z XIX wieku o powierzchni 1,2 ha, który pierwotnie był sadem. Obiekt dostępny z zewnątrz.
Bibliografia
- Katalog zabytków powiatu stargardzkiego. T. 1. Red. Marcin Majewski. Stargard: Muzeum w Stargardzie, 2010.
- Katalog zabytków powiatu stargardzkiego. T. 2. Red. Marcin Majewski. Stargard: Muzeum w Stargardzie, 2010.
